Powiedzieć, że Mistrzostwa Świata w 1986 roku były znakomite, byłoby dużym niedopowiedzeniem. Strzelano fenomenalne gole i piłkarze prezentowali znakomite umiejętności. Na mundialu w Meksyku po raz pierwszy wystąpiły takie drużyny jak Kanada, Dania i Irak. Natomiast kultowy stadion Estadio Azteca gościł ekscytujący finał. Warto podkreślić, iż był to również turniej, w którym po raz pierwszy kibice wykonali słynną meksykańską falę.
Jednak przede wszystkim był to turniej, na którym genialny Diego Maradona pokazał światu, jak tak naprawdę powinien wyglądać futbol oraz co potrafi zrobić z piłką przy pomocy swoich stóp, a nawet rąk.
Argentyński piłkarz skradł całe show. Z podziwem patrzył na niego cały świat. Diego Maradona zanotował jeden z najlepszych indywidualnych występów w historii Mistrzostw Świata. Kontrowersyjny napastnik zdobył uznanie cztery lata wcześniej dzięki udanemu występowi na Mistrzostwach Świata 1982 w Hiszpanii. Właśnie na tym mundialu strzelił dwa gole. Dobry występ Maradony nie pomógł jednak zbytnio jego drużynie. Reprezentacja Argentyny zdołała dotrzeć tylko do drugiej rundy turnieju, odpadając z rozgrywek po przegraniu zaciętych pojedynków z Brazylią i jak się okazało, zwycięzcami całego mundialu tj. zespołem z Włoch.
W 1986 roku Maradona został kapitanem reprezentacji swojego kraju. Piłkarz znów prezentował znakomitą formę i zamierzał poprowadzić Argentynę do drugiego w historii tytułu Mistrza Świata. W tym miejscu warto przypomnieć, iż Argentyńczycy świętowali zdobycie słynnego trofeum osiem lat wcześniej podczas turnieju rozgrywanego na ojczystej ziemi. Wówczas bohaterem reprezentacji został Mario Kempes. Zawodnik ten strzelił sześć bramek. Koniecznie trzeba wspomnieć o ogromnym wsparciu, które drużyna z Ameryki Południowej otrzymała wtedy od swoich kibiców.
W 1986 roku odpowiedzialność spoczywała na barkach Diego Maradony. To on był uważany za bohatera, który miał poprowadzić reprezentację do zwycięstwa. Można śmiało powiedzieć, że pochodzący z Lanus piłkarz, nie zawiódł swojego kraju.
Argentyna napędzana przez Maradonę przechodzi przez fazę grupową
Początek Maradony i Argentyny w Mistrzostwach Świata był trudny. Zespół trafił do grupy A z Koreą Południową, Bułgarią i z broniącymi tytułu mistrzów Włochami. Dodajmy, że zespół z Bułgarii wprowadził nieco zamieszania na początku mundialu w 1986 roku z powodu niespodziewanego remisu z Włochami (1:1).
Argentyna była zdeterminowana, aby nie powtórzyła się sytuacja z poprzedniego turnieju. Ważnym krokiem ku temu było zwycięstwo 3:1 nad Koreą Południową. W meczu tym aż dwa gole strzelił Jorge Valdano. Jednak trzeba podkreślić, iż w zdobyciu bramek Valdano pomógł Maradona. Trzecie trafienie zaliczył z kolei obrońca Oscar Ruggeri.
W następnym meczu Argentyna spotkała się z obrońcami tytułu Włochami. Tym razem piłkę w bramce rywala umieścił już sam Maradona. Supergwiazda zdobyła jednak tylko punkt dla swojej drużyny i ostatecznie mecz zakończył się remisem 1:1. Dodajmy, że gola dla reprezentacji Włoch strzelił w 6. minucie z rzutu karnego Alessandro Altobelli.
Wkrótce potem zespół z Ameryki Południowej powrócił na zwycięskie tory, wygrywając 2:0 z Bułgarią. Dzięki temu Argentyna zdobyła pierwsze miejsce w grupie A. Bramki dla Argentyńczyków strzelili Jorge Valdano i Jorge Burruchagi. Po raz kolejny, mimo że sam nie trafił do siatki, Maradona olśnił na boisku i był na dobrej drodze do zostania najlepszym piłkarzem turnieju.
Droga do finału
Zakończyła się runda grupowa i nadszedł czas na fazę pucharową. 16 najlepszych drużyn z wszystkich grup rozegrało 8 pojedynków. Na tym etapie rozgrywek Argentyna spotkała się z innym zespołem z Ameryki Południowej – Urugwajem. Jedynego gola w tym emocjonującym meczu, rozegranym na Estadio Cuauhtémoc w Puebla, strzelił Pedro Pasculli. Jednak to w czasie meczu następnej rundy z Anglią miały miejsce dwa najbardziej pamiętne momenty w całej historii Mistrzostw Świata.
W ćwierćfinale prawie doszło do kolejnego pojedynku dwóch zespołów z Ameryki Południowej. Jednak Anglia pewnie pokonała Paragwaj 3:0 w meczu 1/8 finału. Doprowadziło to do wyczekiwanego przez wszystkich meczu dwóch odwiecznych wrogów. Dodajmy, że rywalizacja między oboma krajami rozpoczęła się 20 lat wcześniej, kiedy te dwie reprezentacje rozegrały niezwykle wyrównany mecz w ćwierćfinale turnieju w Anglii w 1966 roku.
Właśnie wtedy kibice zgromadzeni na stadionie Wembley byli świadkami tego, jak kapitan Argentyny Antonio Rattin otrzymał czerwoną kartkę. Oczywiście Argentyńczyk był niezadowolony z decyzji niemieckiego sędziego Rudolfa Kreitleina. Natomiast szkoleniowiec Anglii Alf Ramsey określił argentyńskich piłkarzy mianem zwierząt.
Oczywiście przy okazji sportowej rywalizacji pojawiły się tematy pozapiłkarskie. Chodziło o konflikt wokół Falklandów, który osiągnął punkt kulminacyjny w 1982 roku, zaledwie cztery lata przed meczem w Meksyku.
“Ręka Boga” pokaz indywidualnych umiejętności
22 czerwca 1986 roku to piłka nożna była głównym tematem rozmów. W meczu ćwierćfinałowym Argentyny z Anglią emocje sięgnęły zenitu w 51. minucie. Wówczas angielski pomocnik Steve Hodge zapętlił się we własnym polu karnym, które właśnie atakowała Argentyna. Diego Maradona poczuł, że ma szansę zdobyć gola i właśnie to zrobił. Zarówno Maradona, jak i bramkarz Peter Shilton wyskoczyli do piłki. Shilton chciał piąstkować, ale Maradona był tuż obok. Położył rękę na głowie i strzelił celnie do pustej bramki.
Podczas gdy pierwszy strzał Maradony wzbudził mnóstwo kontrowersji, druga bramka nie pozostawiła już żadnych wątpliwości co do geniuszu argentyńskiego piłkarza. Gwiazda Argentyny przejęła piłkę w środku pola, a następnie wbiegła w pole karne Anglików.
Po 68-metrowym rajdzie przez niemal całe boisko Maradona niczym magik minął czterech angielskich zawodników: Petera Beardsleya, Petera Reida, Terry’ego Butchera i Terry’ego Fenwicka. Według analiz przeprowadzonych przez FIFA Argentyńczyk wykonał wówczas 11 dotknięć w 11 sekund. Maradona ominął angielskich obrońców niczym tyczki, a następnie sprytnym zwodem ograł Shiltona, ostatecznie wbijając piłkę do pustej siatki.
16 lat później, w ramach przygotowań do Mistrzostw Świata 2002, ta bramka Maradony została wybrana przez FIFA golem stulecia.
Argentyna zdobywa Mistrzostwo Świata w 1986 roku
Tylko cztery minuty dzieliły obydwa gole zdobyte przez Argentyńczyków. Anglicy byli zszokowani tym, co działo się na boisku. 10 minut przed końcem meczu Gary Lineker trafił do argentyńskiej bramki, jednak to nie wystarczyło, aby zremisować. Reprezentacja Argentyny awansowała do półfinału.
Wydawało się, że Maradona w ogóle nie jest zmęczony występem w poprzednim meczu oraz ogromną uwagą mediów, wynikającą z nieprawidłowo zdobytej bramki. W spotkaniu półfinałowym przeciwko Belgii Argentyńczyk znowu zaliczył dublet.
Tym razem jego dwa gole dzieliło zaledwie 12 minut i choć nie były one tak spektakularne i kontrowersyjne jak trafienia z meczu z Anglią, dały Argentynie miejsce w finale przeciwko RFN.
Ponad 100 000 kibiców zgromadziło się na Estadio Azteca, aby zobaczyć mecz finałowy z Maradoną jako główną atrakcją. Spotkanie okazało się wyrównanym thrillerem, w którym padło pięć bramek. Maradona chociaż mocno pilnowany przez swoich rywali, poprowadził swoją drużynę do pamiętnego zwycięstwa 3:2, a kibice byli zachwyceni, widząc ogromny uśmiech na jego twarzy po podniesieniu słynnego trofeum.
Czarodziej, którym był Maradona, grał w każdej minucie turnieju, zdobywając szacunek prawie wszystkich, którzy na niego patrzyli. Nie miało znaczenia, czy byli to kibice, oficjele, trenerzy, czy też przeciwnicy reprezentacji Argentyny, którzy robili wszystko, co w ludzkiej mocy, by go powstrzymać. Nawet rekordowa liczba fauli przeciwko bohaterowi Argentyny nie przeszkodziła mu w zdobyciu pucharu.
Strzelec sześciu goli Anglik Gary Lineker został królem strzelców Mistrzostw Świata w 1986. Natomiast gwiazda Argentyny zdobyła Złotą Piłkę. Warto dodać, że Diego Maradona jest jednym z zaledwie dwóch Argentyńczyków, którzy otrzymali to wyróżnienie. Drugi z reprezentantów Argentyny Lionel Messi poszedł w jego ślady w 2014 roku. Wydaje się, że gwiazda Paris Saint-Germain będzie starała się powtórzyć niesamowity wyczyn Maradony tej zimy na Mistrzostwach Świata 2022 w Katarze.
Ostatnie lata Maradony w Argentynie
Maradona wystąpił w reprezentacji swojego kraju w dwóch kolejnych Mistrzostwach Świata. W trakcie obu turniejów był kapitanem drużyny. W pierwszym z nich Argentyna po raz kolejny spotkała się z RFN, tym razem we Włoszech. Znakomity strzelec nie był jednak aż tak skuteczny jak na poprzednim mundialu. Prawdopodobnie było to spowodowane kontuzją kostki. Maradona zmagał się z nią przez cały czas trwania imprezy. Ostatecznie drużyna z Ameryki Południowej przegrała w finale 1:0 z RFN w Rzymie.
Potem nastąpiły Mistrzostwa Świata w Stanach Zjednoczonych w 1994, ale jego obecność na turnieju została przyćmiona przez sprawy pozaboiskowe. Gazety rozpisywały się na temat pozytywnego testu na narkotyki, który wykonano u Maradony po zaledwie dwóch meczach. To oczywiście nie pozostawiło władzom innego wyboru, jak tylko odesłać go do domu.
Pierwszy mecz Argentyny przeciwko Grecji okazał się jednocześnie ostatnim występem w reprezentacji kraju, w którym Maradona strzelił gola. Z kolei jego ostatnim meczem w reprezentacji Argentyny okazało się spotkanie z Nigerią. Maradona zakończył wówczas swoją niezwykle udaną i szeroko obserwowaną międzynarodową karierę z 34 bramkami w 91 meczach w ciągu 17 lat kariery.
Messi jest bez wątpienia jedynym piłkarzem, który wywołuje podobne uczucia u kibiców Argentyny. To co robi na boisku za pomocą swojej lewej stopy przywodzi na myśl wspomnienia z czasów Maradony, kiedy reprezentacja święciła największe triumfy. Brazylijska legenda Pele była oczywiście kolejnym zawodnikiem, który pokazał tak fenomenalne talenty na boisku piłkarskim. Podobnie były zawodnik Manchesteru United i Irlandii Północnej, George Best.
Ale być może żaden z nich nie miał tak silnego wpływu na serca swoich wielbicieli, jaki miał Maradona. Jego śmierć w 2020 roku dowiodła, jak bardzo popularny był wśród społeczności piłkarskiej na całym świecie.
Zobacz także: Hańba w Gijon oraz Argentyna z Maradoną w składzie wygwizdana we Włoszech w 1990 roku.
